Ondernemen in de zorg is echt een vak

Soms kom je mooie zorgondernemers tegen met een prachtig verhaal. Ondernemers met een andere aanpak of kijk op de zorg, een bijzondere doelgroep, of een grote missie. In de reeks ‘mooie zorgondernemers in de spotlight’ interview ik hen, zodat jij daarvan kunt leren én je laten inspireren. Deze keer Kim Spierenburg van ‘Thuis voor nu’ 

Kim en ik gaan al even terug. En ik denk dat ze mij destijds via social media op het spoor is gekomen. Al gauw mocht ik haar coach zijn en volgde zij ook een training bij mij. Ik heb bewondering voor haar enorme drive en doorzettingsvermogen. Ze is er echt voor ‘haar’ jongeren. En dat is niet altijd even makkelijk omdat zij een onderneming runt in vrij complex speelveld binnen de zorg. Maar ik laat haar daarover graag zelf aan het woord in dit interview.

Wat voor soort zorgonderneming heb je?

Ik heb een kleinschalig wooninitiatief voor jong volwassenen (18 – 30 jaar) met een beperking die willen doorgroeien naar meer zelfstandigheid, zodat ze wellicht uiteindelijk op zich zelf kunnen gaan wonen. Ik run dit zelf met een klein team van medewerkers.

Wanneer en hoe ben jij voor jezelf begonnen?

In 2014 ben ik begonnen met de voorbereidingen, zoals het zoeken naar een geschikt pand hier in Tiel. Dat betekent veel praten en dingen uitzoeken. Ik had te maken met verschillende partijen zoals gemeenten, zorgkantoor, de brandweer en de IGZ (Inspectie voor Gezondheidszorg). Want van een nieuwe zorgaanbieder wordt er wel verwacht dat je een aantal dingen op orde hebt. En ik begon ook nog net op het moment dat het zorgstelsel op de schop ging, dus dat was niet eenvoudig. Ik heb in die tijd veel aan Per Saldo gehad, zij hebben een speciale afdeling voor wooninitiatieven. Dat hielp mij echt. En natuurlijk moest ik ook voorfinancieren. Want tja, zo’n pand… dat is niet niks. Dus moest er een ondernemersplan komen voor de bank. Aan dat plan heb ik later overigens niet veel meer gehad, slechts een klein deel blijkt in de praktijk te werken. En al het andere klopt vaak tegen de tijd dat je start niet meer. Maar goed, dat moest nu eenmaal om een lening te krijgen. Overigens hielp de verhuurder van het pand mij ook door er deels ook in te investeren. En ik heb er bij de start ook eigen geld in moeten stoppen. En dat is niet niks hoor. Je neemt dus best een risico, waarin je ook de steun moet hebben van je partner. En mijn partner is ook ondernemer. Dus we gingen samen best wel een spannende uitdaging aan. Gelukkig had ik wel een goede financieel adviseur die mij in die opstartfase ook begeleidde (en nu nog trouwens).

Wat is jouw drijfveer of missie in de zorg?

Ik werkte hiervoor bij verschillende grotere en kleinere zorgorganisaties. Maar liep daar steeds tegen de regels en randvoorwaarden aan, die zij aan de zorg stelden. Elke keer dacht ik ‘dit kan anders’, ‘de zorg aan deze mensen zou toch anders moéten’. De groepen waren meestal ook vrij groot, waardoor ik de individuele aandacht mistte. En daarbij bedoel ik échte aandacht. Mensen echt leren kennen. Want dat wil je zelf toch ook? Gezien worden om wie je bent en goede verzorging of begeleiding geven. Dat is dus echt wat mij drijft en wat ik in mijn onderneming wel wil én ook kan realiseren.

Ik vind het belangrijk dat mensen gezien worden om wie ze zijn. Dus échte aandacht geven.

Maar ik heb ook echt een passie voor de doelgroep waar ik voor heb gekozen. Want ik volg de ontwikkelingen in de zorg natuurlijk al jaren. En ik zag dat jongeren die verbaal wel sterk zijn, maar een lager IQ hebben een beetje tussen het wal en schip raken binnen het stelsel. Ze worden eigenlijk continue overschat. Daarom heb ik ook echt voor deze doelgroep gekozen. En ik zie het als mijn missie om juist hen te helpen. Gelukkig zien zorgkantoren en gemeenten dat nu ook steeds duidelijker en staan ze meer open voor de hulp die deze jongeren nodig hebben.

Wanneer dacht je, nu draait mijn onderneming zoals ik het voor ogen had?

Allereerst wil ik heel eerlijk zijn en zeggen dat ik het ondernemerschap best heel pittig vind. Tenminste met wat ik doe, want ik draai ook nog volop diensten mee. En dat gaat bij ons 24/7 door. Maar er zijn zeker momenten dat ik dacht: ‘Yes, nu loopt het lekker’. Bijvoorbeeld in het begin toen de cliënten zich gingen aanmelden. Dat voelde fijn. Het is dan heerlijk om met zo’n groep aan de gang te gaan.

Maar, en het klinkt misschien gek, maar het is voor mijn gevoel pas echt lekker gaan lopen sinds ik jou ken en door jou gecoacht werd. Ik zie nu veel meer dat ondernemen een vak is en sindsdien ben ik ook meer naar buiten gaan treden. Zichtbaar geworden. Op social media, internet, in gesprekken. De laatste 4 cliënten die zich aanmeldde komen ook echt doordat ik dat nu meer en anders doe. En nu, in dit vierde jaar, vind ik dat echt alles goed loopt. Zoals ik het voor ogen had zeg maar. Alleen is het aannemen van nieuw personeel een dingetje. Zo blijft er altijd een uitdaging.

Ik zie nu veel meer dat ondernemen echt een vak is en ben sinds jouw coaching en training veel meer naar buiten getreden

Wat is jouw ambitie of welke dingen wil je nog bereiken?

Sowieso dit huis draaiende houden en in de toekomst nog meer betekenen voor deze doelgroep. Want sommige jongeren kunnen niet zomaar doorstromen, daar wil ik nog in helpen met bijvoorbeeld ambulante ondersteuning. Zodat ik ze niet direct hoef los te laten.

En ik wil toch wel graag een tweede huis openen. Maar zeker niet te groot worden. Dat past niet bij mij. Want ik wil ten alle tijden ook gewoon echt mee blijven werken in mijn bedrijf, dus diensten draaien, cliënten begeleiden. Dan ken ik ze allemaal goed, dat is waar ik het voor doe.

 Hoe sta jij nu als persoon in jouw ondernemerschap?

Best goed en – eerlijk is eerlijk – vind ik het soms ook nog best wel wat zwaar. Nu bijvoorbeeld met het krijgen van goed personeel. Daardoor draai ik op dit moment weer veel diensten zelf.

Maar over het algemeen genomen heeft het ondernemerschap mij heel veel gebracht. Vooral ook in mijn persoonlijke ontwikkeling. Want er gebeuren veel dingen in je bedrijf die je ook als persoon verder brengen. Soms zijn dat factoren waar je invloed op hebt en soms ook niet. Zeker in de zorg, denk aan regels of veranderingen bij gemeente. Zoals bij mij van belang is. Daar moet je mee dealen. Soms niet te snel willen gaan en mee bewegen.

En ik merk dat het meer zichtbaar zijn ook veel met mij deed. Het breng echt veel in beweging. Op een of andere manier merk ik dat het bij mij ook veel extra kennis verschaft. Je hoort meer, ziet meer. En het helpt in samenwerkingsverbanden. Had ik nooit zo verwacht.

Wat is jouw tip voor andere zorgondernemers?

Ik heb mij in het begin wel verkeken op het ondernemerschap, dus doe dat alsjeblieft niet. Als ervaren zorgverlener dacht ik: ‘ik ken de zorg goed en ik heb mijn diploma’s een bak aan ervaring’, dus dit lukt mij wel. Maar ik heb mij nooit zo gerealiseerd dat ondernemen ook echt een vak is. Jij zegt dat altijd, maar eigenlijk zei mijn financieel adviseur dat ook regelmatig. Ik heb wel door jou ontdekt wat daarbij komt kijken en vooral ook wat er allemaal mogelijk is. En ook al heb je managementervaring in de zorg, dit is gewoon echt heel anders. Je moet je eigen weg vinden, zelf alles uitzoeken, keuzes maken, risico’s nemen, zichtbaar zijn. Dus mijn tip is; zorg dat je je dat bovenal realiseert en in jouw ondernemersvaardigheden investeert.

En nog een tip: ik was in het begin erg ín mijn bedrijf bezig. Niet onlogisch, ik moest veel opbouwen, neerzetten. Maar achteraf gezien had ik toen al veel meer aan mijn zichtbaarheid moeten doen. Juist in dat eerste jaar. Dat betekent dus dat je je tijd moet verdelen of de rollen (als je medewerkers hebt). Maar mijn tip is: Treed gelijk naar buiten, wordt zichtbaar, want dat kost nu eenmaal tijd. Maar dan pluk je er sneller de vruchten van.

Meer over Kim weten? Bezoek dan haar website: http://thuisvoornu.nl/

En wil je net als Kim ook door mij gecoacht worden of een training volgen? Kijk op www.bureaubeerse.nl wat de mogelijkheden zijn.
en volg mij op Facebook dan krijg je direct tips, interviews en handige weetjes in jouw timeline.